نیکل به عنوان جزئی جداناپذیر از پیشرفت های صنعتی دنیای امروز محسوب می شود و سهم نزدیک به 68 درصدی فولاد زنگ نزن از مصرف جهانی نیکل، به خوبی گواه این مساله است. به طور متوسط از کل نیکل تولید شده ، فولادهای آلیاژی و آلیاژهایی که نیکل فلز پایه است، 32 درصد مصرف نیکل را به خود اختصاص داده اند که به تفکیک، 6 درصد در آلیاژهای نیکل دار و 10 درصد آن در آلیاژهایی است که نیکل فلز پایه به شمار می رود، 9 درصد به مصرف آبکاری و روکش کاری می رسد، سه درصد به مصرف ریخته گری و 4 درصد نیز به مصارف شیمیایی و تولید باطری اختصاص دارد.

ذخایر اصلی معدنی نیکل را می توان در دو مورد خلاصه کرد که به ذخایر نوع سولفیدی و لاتاریتی تقسیم می شود. بر اساس بررسی های سال 2015، حدود 40 درصد ذخایر 79 میلیون تنی نیکل از سنگ های سولفیدی تشکیل شده است و 60 درصد این ذخایر را سنگ های لاتاریتی تشکیل می دهند.

تولید نیکل از سال 2000 تا کنون روندی صعودی را پیموده است و از 1320 هزار تن در سال 2000 به حدود 2530 هزار تن در سال 2015 رسیده است. فیلیپین، روسیه و کانادا نیز به ترتیب با 530 هزار، 240 هزار و 240 هزار تن، سه تولید کننده مطرح در بازار نیکل هستند.

ایران تولید کننده معدنی نیکل نیست و نیکل مورد نیاز خود را از طریق واردات آن تامین می کند. میزان واردات نیکل و آلیاژ های آن در سال 94 حدود 2100 تن گزارش شده است. با این وجود آغاز فعالیت‌های اکتشافی بر روی یک پهنه امیدبخش معدنی در استان فارس در سال‌های اخیر، می‌تواند نویددهنده ورود ایران به عرصه تولید معدنی این فلز باشد.