با توجه به افزایش جمعیت دنیا و نیاز روز افزون این جمعیت به موادغذایی، بخش کشاورزی ملزم به افزایش تولید محصولات کشاورزی است. از طرفی با توجه به محدود بودن منابع پایه در بخش کشاورزی (آب و خاک)، برای افزایش محصول نیاز به خاک حاصل‌خیز است. استفاده از کودها یکی از مهم‌ترین راهکارهای عملی حاصل‌خیز کردن زمین‌های کشاورزی  و افزایش تولید محصول است.

عناصری همانند نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم از عناصر اصلی و پرمصرف و عناصری از جمله، آهن، روی، منگنز، مس و بور از جمله عناصر کم مصرف هستند که این عناصر کم‌مصرف و پرمصرف کنترل کننده رشد و تکامل گیاه هستند. خاک بسیاری مناطق به لحاظ عناصر مغذی دچار کمبود است، استفاده از انواع کودهایی که شامل این عناصر هستند، باعث بالا بردن حاصل‌خیزی خاک و نتیجتا  افزایش و بهبود کیفی و کمی محصولات است. انتخاب کود مناسب برای هر منطقه وابسته به نوع خاک، عناصر موجود در آن، قلیاییت خاک، نوع محصول زیرکشت و... است. البته اضافه کردن کودها و انتخاب نوع کود و میزان مصرف آن بسیار مهم و بر سلامت جامعه تاثیرگذار است.

سرانه متوسط مصرف کودهای نیتروژنی،فسفاته و پتاسه در دنیا به ترتیب 73/34، 26/83 و 19/82 کیلوگرم به‌ازای هر هکتار زمین است. بر اساس گزارش منتشر شده از سوی سازمان جهاد کشاورزی در سال 1394، سرانه مصرف کود نیتروژنی در کشور24/13 کیلوگرم، سرانه مصرف کودهای فسفاته 8/34 کیلوگرم و سرانه مصرف کودهای پتاسه 2/08 کیلوگرم به ازای هر هکتار زمین بوده است. بنابراین سرانه‌ی مصرف انواع کودهای شیمیایی در کشور پایین‌تر از میانگین جهانی است.

بنابر قانون ششم توسعه، هدف افزایش ظرفیت تولیدات کشاورزی، رسیدن به خودکفایی در تولید محصولات اصلی از جمله گندم، جو، ذرت، برنج، دانه‌های روغنی، چغندر، ایجاد امنیت غذایی و ارتقا ارزش افزوده بخش کشاورزی است. بر اساس این برنامه لازم است این  افزایش تولید از طریق ارتقا بهره‌وری و بازده زمین‌های کشاورزی در واحد هکتار صورت گیرد. از آنجاییکه سرانه مصرف انواع کود در کشور پایین‌تر از مصرف جهانی است، امکان افزایش تولید، از طریق استفاده مناسب از انواع کود و بهبود حاصل‌خیزی خاک امری لازم است.

در حال حاضر به جز کود اوره، ایران وارد کننده‌ی تمام کودهای شیمیایی است، که این امر ناشی از عدم تولید کافی انواع کود در کشور است.