آلومينيوم فلزي است كه مصارف بسيار زياد و متنوعي در صنايع به ويژه در صنايع فضايي، كشتي‌سازي، ماشين‌سازي، حمل و نقل، الكترونيك، لوازم خانگي، بسته‌بندي و ... دارد. اين فلز به علت خواص ويژه الكتريكي و مكانيكي و بويژه سبك بودن، "فلز قرن" ‌ لقب گرفته است و به عنوان دومین فلز پرمصرف و اولین فلز پرمصرف غیر آهنی شناخته می‌شود.

خصوصیات مثبت این فلز باعث شده در بسیاری از کاربردها، جایگزین فلزات دیگری نظیر فولاد و مس شود و پیش‌بینی می‌شود رشد تقاضا برای این فلز بیشتر از سایر فلزات باشد.

آلومینا، ماده اولیه تولید معدنی آلومینیوم است که بخش عمده‌ای از آن از بوکسیت که مهم‌ترین ماده معدنی تولید آلومینیوم است، تولید می‌شود. ظرفیت جهانی تولید آلومینیوم نزدیک به 70 میلیون تن است و طی سال 2015، نزدیک به 58 میلیون تن آلومینیوم تولید شد که چین با تولید نزدیک به 31.7 میلیون تن در سال 2015، بزرگ‌ترین تولیدکننده آلومینیوم در جهان است.

آغاز فعاليت صنعت آلومینیوم در ايران به سال 1346 باز مي‌گردد. در آن زمان کلنگ مجتمع آلومينيوم اراک به زمين نشست و 5 سال بعد يعني در سال 1351 اين مجتمع موفق به توليد 10 هزار تن آلومينيوم شد. ساخت دومين کارخانه توليد آلومينيوم هم در سال 1369 آغاز شد و در سال 1376 به توليد رسيد. اين دو کارخانه در سال 1394 توانستند 322 هزار تن آلومينيوم توليد کنند.

اين رقم در مقايسه با کشورهاي همجوار و مشابه چندان رضايت‌بخش نيست. بحرين با توليد 960 هزار تن و امارات با توليد 2،340 هزار تن جايگاه مناسبي در اين بخش دارند. آنها توانسته‌اند به کمک شرکت‌هاي آلبا و دوبال به موقعيت کنوني برسند. گرچه هم اکنون طرح تولید هرمزال راه اندازی شده است ولی مجتمع ایرالکو به دلیل فرسودگی بخشی از خطوط و قیمت تمام شده بالای محصول، با مشکلاتی درگیر است. تولید فعلی ایران 353 هزار تن است که ایرالکو و المهدی بخش مهمی از آن را تامین می‌کنند.